ดื่มน้ำ....ชา....ในร้าน
น้ำแห่งจิตนั้นหรือ
คือมิตรภาพที่เบ่งบาน
คือสายธารสร้างสรร
ไหลละลิ่วชำระโสโครก
ในห้วงเหวหลุมดำฯ
ชาแห่งธรรมชาติ
สะอาด พิสุทธิ ลึกล้ำ
กำเนิดแห่งความดีงาม
ต้นธารแห่งตัวรู้
สัจจะชุ่มอยู่ซ่อนอยู่
ณ ต้นชานั้นๆ
สะอาด พิสุทธิ ลึกล้ำ
กำเนิดแห่งความดีงาม
ต้นธารแห่งตัวรู้
สัจจะชุ่มอยู่ซ่อนอยู่
ณ ต้นชานั้นๆ
ร้านคือสถานบ่มเพาะ
กะเทาะเปลือก...เลือกเอาแก่น
ฤาจักมีอันใดอีกห่อหุ้ม
หากมิใช่แก่นแกนแห่งชีวินฯ
กะเทาะเปลือก...เลือกเอาแก่น
ฤาจักมีอันใดอีกห่อหุ้ม
หากมิใช่แก่นแกนแห่งชีวินฯ
น้ำ...ชา...แลร้าน ปรากฎเป็นหนึ่ง
จึงเปล่งประกายส่องสว่าง
สีรุ้งเจ็ดสีบ่งบอก...สิ่งใด
หากมิใช่ ความงดงาม
อันมวลมนุษย์เสาะแสวงหาฯ
จึงเปล่งประกายส่องสว่าง
สีรุ้งเจ็ดสีบ่งบอก...สิ่งใด
หากมิใช่ ความงดงาม
อันมวลมนุษย์เสาะแสวงหาฯ
บทกลอนโดย ป.อุทุมพร ริมบึง ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒
ณ ร้านวงน้ำชาขอนแก่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น